"W naszej kapliczce odprawiliśmy sobie we troje małe rekolekcje przed uroczystością wielkanocną. Rozważania były osnute na tle Tomasza à Kempis O naśladowaniu. Myślą przewodnią była ascetyka więzienia jako nadzwyczajnego środka stosowanego przez Opatrzność do uświęcenia ludzi od początków chrześcijaństwa."
Odkryłam niedawno, że Ks. Kard. Stefan Wyszyński może być patronem rozpoczynającego się Wielkiego Tygodnia. Dlaczego? Bo w jego „Zapiskach więziennych” zawarte są przemyślenia, które mogą nam pomóc zmierzyć się z wyzwaniem, przed jakim obecnie stoimy.
25 marca godzina 17:55 - urszulanki zebrane w sali komputerowej – inni nauczyciele w swoich domach. Wszyscy w gotowości bojowej: włączone komputery, kamerka, mikrofon. Każdy wkleja przesłany link w swojej przeglądarce internetowej. O godz. 18:00 rozpoczyna się video konferencja – pierwsze tego typu wydarzenie w historii szkoły krakowskiej.
„Pośrodku Ciebie jestem ja – Święty - i nie przyszedłem, żeby zatracać.” (Oz 11, 9). Czy chcemy tego czy nie, wszyscy zostaliśmy zaproszeni do wyjścia na wyjątkową pustynię w czasie tego Wielkiego Postu, pustynię, która dla wielu z nas zamyka się w przestrzeni „czterech ścian” i osób, z którymi przeżywamy nasze pytania i niepewność jutra.
Cieszymy się i dzielimy radosnymi informacjami: w ostatnim czasie przybyło nam Róż Różańcowych. Mamy już 17 wspólnot urszulańskich, modlących się codziennie na różańcu.
Za oknami niemal cały czas słyszy się pędzące na sygnale samochody służb medycznych. Z szacunkiem patrzymy na siedzących w nich ludzi w białych ochronnych ubraniach. To oni, jak się teraz często podkreśla, są na pierwszej linii frontu. Ale tuż za tą linią jest całe zaplecze zwykłych ludzi...
"W czasie pandemii edukacja w naszej szkole, jak we wszystkich placówkach oświatowych, przeszła w tryb zdalnego nauczania. Jako siostry towarzyszymy wszystkim modlitwą, ale też staramy się dostarczać pozytywnych bodźców na ten niecodzienny czas" - piszą siostry ze szkoły krakowskiej.
Wielki Tydzień jest czasem łaski, który daje nam Pan. Dlatego trzeba otworzyć serce na Światło Chrystusa oraz dla ludzi, aby stali się dla nas bliskimi jak siostry i bracia w rodzinie Bożej.
W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.
św. Aniela Merici
