logo

2021-04-11 III Niedziela Wielkanocna

3 NIEDZIELA WIELKANOCNA B Łk 24, 35-48

   

Głoście wszystkim narodom…   

Słowa i łamanie chleba połączyły dwóch uczniów wracających z Emaus z apostołami w Jerozolimie. Uczniowie z Emaus opowiadają jak poznali Jezusa po łamaniu chleba. Gdy tak rozmawiali Jezus stanął pośród nich. 

Chrystus jest obecny tam, gdzie się o Nim mówi lub spożywa chleb. On jest Panem zarówno tego, który jest w drodze, jak i tego, który przebywa w domu.

Swoim uczniom przynosi  pokój jako znak obecności Boga oraz  owoc Ducha Świętego.

Uczniowie są przerażeni i pełni wątpliwości. Aby przekonać ich o tym, że jest Jezusem żyjącym i zmartwychwstałym, pokazuje im swoje ręce i nogi przebite gwoździami. Chrystusa, którego teraz widzą, jest tym samym, którego już nie ma w grobie. Zmartwychwstały jest Jezusem, który był ukrzyżowany. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się. Blizny i ślady cierpienia to najbardziej przekonujący znak autentyczności zmartwychwstania.

Spożywanie posiłku z apostołami jest potwierdzeniem faktu, że Jezus żyje. Nie jest On duchem, ponieważ ma prawdziwe, ludzkie ciało.

Łamanie chleba - symbol Eucharystii jest sakramentem, w którym Chrystus jest zawsze obecny.

Jezus obdarza swoich uczniów szczególnymi darami: rozjaśnia ich umysły, na zrozumienie Pisma, napełnia pokojem, radością i męstwem. Oni bowiem mają kontynuować misję Jezusa, być Jego świadkami, wszędzie głosić Dobrą Nowinę i wszystkim narodom - nawrócenie i przebaczenie w imię Jezusa.

                                                                                                                                      

s. Boguchwała Kuras OSU

 

więcej rozważań »

III Niedziela Wielkanocna

Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.

 

Na dziś

Trzeba słuchać rad i natchnień,
które Duch Święty nieustannie wzbudza
w sercach naszych.

św. Aniela Merici