2021-04-25 IV Niedziela Wielkanocna
4 NIEDZIELA WIELKANOCNA B J 10,11-18
Dobry Pasterz
Dzisiejsza Ewangelia ukazuje różnicę pomiędzy pasterzem dobrym a najemnikiem, który nie troszczy się o powierzone mu owce, ponieważ nie należą do niego, nie są jego własnością.
Najemnik myśli tylko w własnym interesie oraz osobistym bezpieczeństwie.
Owce nie znają jego głosu i uciekają od niego. Najemnik nie jest osobą odpowiedzialną i wiarygodną. Pozostawia owce gdy pojawiają się krytyczne sytuacje , albo inne nieprzewidziane trudności czy niebezpieczeństwo.
Dobry pasterz jest dla owiec kochającym bratem i prawdziwy, wiernym przyjacielem. Zna wszystkie owce, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem i owcami nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada przez cały dzień i przez całą noc.
Dobry pasterz nigdy nie zawodzi. Strzeże swoje owce przed każdym niebezpieczeństwem, chroni od zła i szuka tej, która się zagubiła (por. Mt 18,12n). Dobrego pasterza nie ogranicza żadna bariera. On jest gotów oddać życie za swoje owce
Dobry pasterz troszczy się również o zdrowe pastwiska dla owiec, pozwala im też odpoczywać na zielonej trawie. Prowadzi swoje owce po właściwych ścieżkach (por. Ps 23). Dobry pasterz otacza swoje owce dobrocią, łagodnością i serdecznością.
Jezus jest Dobrym Pasterzem i stale oddaje za nas swoje życie. On idzie przed nami i prowadzi nas bezpiecznie do domu Ojca.
Jezus – Dobry Pasterz, pragnie przyprowadzić do siebie również tych, którzy pozostają jeszcze daleko od Niego, aby zaistniała jedna owczarnia i jeden Pasterz.
Jezus jest doskonałym wzorem dla naszych ziemskich pasterzy, odpowiedzialnych za Kościół i powierzony im lud Boży.
Każdy chrześcijanin może stać się dobrym pasterzem w swoim środowisku i dla ludzi, zwłaszcza potrzebujących czy zagubionych.
s. Boguchwała Kuras OSU
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Miejcie nadzieję i mocną wiarę,
że Bóg pomoże wam we wszystkim.
św. Aniela Merici