2022-10-02 - XXVII Niedziela Zwykła
27 NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 17,5-10
Wiara czyni cuda
Dla ukazania mocy wiary w życiu człowieka, Jezus posługuje się symbolem małego ziarnka gorczycy, które dzięki swojej żywotnej sile, wyrasta na drzewo o wysokości 3-4 m.
Podobny proces zachodzi w życiu duchowym. Wystarczy bowiem mała wiara, a Bóg czyni wielkie rzeczy w świecie i w życiu człowieka.
Drzewo morwowe jest tu również obrazem silnej wiary. Potrafi ono przetrwać na jednym miejscu około 600 lat, dopóki nie zostanie wykorzenione z gleby.
Wiara, umocniona łaską Bożą rozwija się, pogłębia i dojrzewa.
Dzięki wierze, sprawy niemożliwe stają się możliwe (por. Łk 1,37). Dzięki niej, wszystko możemy w Tym, który nas umacnia (por. Flp 4,13).
Wierzyć – znaczy pozwalać działać Bogu. Wiara głęboka, dojrzała i świadoma, wymaga wielkoduszności, cierpliwości oraz bezgranicznego zaufania Bogu.
Wiara nie uwalnia od zwykłych codziennych obowiązków ani nie ułatwia życia, lecz ukazuje cel, do którego dążymy. Chrystus jest zawsze z nami, towarzyszy nam, podtrzymuje i umacnia. Jest najlepszym przewodnikiem.
W drugiej części dzisiejszej Ewangelii Jezus podaje kilka zasad dotyczących wiary w pokornym służeniu. Dobrym wzorem żywej wiary jest ewangeliczny, pracowity sługa, który z zaufaniem i całkowitym oddaniem zaangażował się w sprawy swojego pana. Nie chwali się, nie wylicza swoich zasług, nie czeka na pochwały, podziękowania czy nagrody. Jego serce jest wolne od jakichkolwiek oczekiwań czy kompromisu. Po prostu wykonuje zlecone mu przez pana zadania.
Zwrot „nieużyteczni słudzy” ma przypominać, iż bez pomocy Boga nie dokonamy niczego. W każdej sytuacji trzeba pamiętać, że „słudzy nieużyteczni jesteśmy. wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać (Łk 17,10).
Jezus Chrystus jest najdoskonalszym wzorem poświęcenia i służby, aż do oddania swojego życia.
Ja jestem wśród was jako ten, co służy (Łk 22,27) zapewnia nas Jezus także dzisiaj.
s. Boguchwała Kuras OSU
Stańmy przed Bogiem, naszym Ojcem z wiarą małą jak ziarnko.
On zaradź naszej ludzkiej biedzie i słabości, obdarzy mocą
przekraczającą nasze oczekiwania.
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Proście Go, uniżajcie się wobec niezmierzonej potęgi Boga.
św. Aniela Merici