2022-11-13 XXXIII Niedziela Zwykła
33. NIEDZIELA ZWYKŁA C Łk 21 5-19
Nie lękajcie się i nie traćcie nadziei
Jezus zapowiedział zburzenie Jerozolimy i świątyni, co nastąpiło w 70 r. po Chr. Mówił również o sądzie ostatecznym oraz o znakach jakie się wówczas pojawią. Chrystus nie podaje żadnej konkretnej daty ani bezpośrednich sygnałów zbliżającego się końca.
Wojny i kataklizmy, głód, trzęsienie ziemi oraz prześladowania pojawiają się w każdym czasie.
Ewangeliczny opis nawiązuje do obrazów starotestamentalnych (por. Iz 13,6-10.13), których nie należy rozumieć w sensie dosłownym. Ukażą się jednak różne wielkie, przerażające znaki na niebie i na ziemi.
Nie znamy dnia ani godziny końca świata i życia na ziemi. Dlatego trzeba być gotowym, czuwać z wiarą i ufnością i nie ulegać przepowiedniom fałszywych proroków.
Wyznawcy Chrystusa będą prześladowani. Będzie to też czas do składania świadectwa wierności Bogu oraz osobistym zobowiązaniom. Najlepszym czuwaniem i przygotowaniem na powtórne przyjście Chrystusa jest życie zgodne z Ewangelią na każdy dzień -zwłaszcza przez praktykowanie miłości, miłosierdzia, sprawiedliwości, przebaczenia, wytrwałości oraz innych przejawów ludzkiej solidarności i życzliwości.
Chrystus obiecał, że w trudnych doświadczeniach i prześladowaniach będzie ze swoimi wyznawcami szczególnie poprzez dar odwagi, wymowy, mądrości i wytrwałości (por. Łk 21,15; Mt 24,13).
Może Jezus odsłania przed nami przyszłość również po to, aby bardziej skupić naszą uwagę na dniu dzisiejszym. Tym, co się liczy, nie jest wiedza o dacie końca świata, lecz wybór takiego sposobu życia, który jest przygotowaniem na powtórne przyjście Chrystusa. Życie w perspektywie końca czasów jest nie tylko oczekiwaniem i świadczeniem o Chrystusie, lecz jest również zaangażowaniem w obecne dzieje (por. A. Pronzato).
Niech Bóg oświeci nasze oczy, byśmy umieli rozpoznawać znaki Boże w naszym życiu.
s. Boguchwała Kuras OSU
Któż może odłączyć nas od miłości Chrystusowej?
Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz…
Ani śmierć, ani życie, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce,
ani jakiekolwiek inne stworzenia nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga,
która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
por. Rz 8 35.37n
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Posłuszeństwo
jest w człowieku wielkim światłem,
które sprawia, że każdy czyn staje się dobry
i godny przyjęcia.
św. Aniela Merici