2023-01-29 IV Niedziela Zwykła
IV NIEDZIELA ZWYKŁA A Mt 5,1-12
Cieszcie się i radujcie,
ponieważ wasza zapłata wielka jest w niebie.
Mt 5,12
Jezus widząc tłumy, wszedł na górę i nauczał. Mówił o ludziach, których nazwał błogosławionymi czyli szczęśliwymi.
Ubodzy w duchu są błogosławieni, ponieważ znają swoją ludzką biedę, grzechy, ograniczenia czy różnego rodzaju słabości i braki. Oni całą swą ufność pokładają w Bogu i liczą na Jego opatrzność i miłosierdzie.
Bogaci mogą się stać również ubogimi w duchu, gdy nie przywiązują się do swoich dóbr, ale pomagają o innym i dzielą się z potrzebującymi.
Błogosławieni to ci, którzy cierpią i smucą się z powodu zła w świecie, nienawiści i przemocy. To ludzie, którzy cierpią z powodu własnych grzechów i nieprawości oraz ci, którzy współcierpią z innymi .
Ludzie cisi są błogosławieni, ponieważ bez rozgłosu czynią wiele dobra, służą ludziom i społeczeństwu.
Jezus błogosławi tych, którzy starają się o sprawiedliwość i prawdę nie tylko dla siebie, ale również dla innych.
Błogosławieni są miłosierni, oraz ludzie z czystym, szczerym, otwartym sercem, bez fałszu, udawania czy obłudy.
Błogosławieni to ludzie, którzy starają się o pokój najpierw w swoim sercu, którzy troszczą się o pokój w swoim środowisku, w rodzinie, wśród przyjaciół i znajomych, to ludzie, którzy likwidują spory i nieporozumienia.
Błogosławieństwo Chrystusa spoczywa na prześladowanych za przekonania religijne, za życie zgodne z Ewangelią, za dobre czyny czy za prawdę. To ci, którzy nie szukają zemsty.
Błogosławionym jest nawrócony grzesznik gdy odwraca się od zła i naprawia wyrządzone krzywdy.
Dla błogosławionych Bóg przygotował wielką zapłatę w przyszłym życiu. Do nich należy królestwo Boże i wieczne szczęście w domu Ojca.
s. Boguchwała Kuras OSU
-------------------------------------------------
Jezus uczy nas dostrzegać wokół siebie ludzi dobrych,
którzy pamiętają, pomagają, współczują, pocieszają, troszczą się i opiekują.
Dobro przychodzi do nas różnymi drogami.
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia