2024-01-06 Uroczystość Chrztu Pańskiego
UROCZYSTOŚĆ CHRZTU PAŃSKIEGO Mk 1,7-11
Jezus pokornie przychodzi do Jana, aby wraz z innymi przyjąć chrzest. Chrystus identyfikuje się ze wszystkimi ludźmi przyjmując ludzką naturę wraz z jej ograniczeniami i słabościami. Chociaż był bez jakiejkolwiek, nawet najmniejszej winy czy niedoskonałości, chociaż nie potrzebował chrztu pokuty i nawrócenia, wybrał kondycję tych, którzy potrzebowali oczyszczenia i uwolnienie od swoich grzechów. Jezus wziął na siebie grzechy nas wszystkich, zanurzył je w wodach Jordanu i ostatecznie pokonał wszystkie ludzkie winy na krzyżu (por. W. Peters).
To jest mój Syn Umiłowany… powiedział Bóg Ojciec o Jezusie.
Chrzest Chrystusa jest symbolem naszego chrztu, przez który staliśmy się dziećmi Bożymi, przyjaciółmi, braćmi i siostrami Jezusa, obdarowanymi miłością Ducha Świętego.
Przyjęty chrzest zobowiązuje nas do dawania świadectwa o naszym życiu chrześcijańskim.
S. Boguchwała Kuras OSU
Gdy decydujemy się na przemianę naszego życia i nawracamy się,
głos Ojca z nieba mówi: To jest moje dziecko umiłowane.
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia
