Unia Rzymska Urszulanek
Powstała ona na życzenie ojca św. Leona XIII z połączenia 63 autonomicznych klasztorów rozsianych po świecie, które na zaproszenie papieża wysłały swoje delegatki do Rzymu w 1900 r. Delegat papieski obserwując zebrane na pierwszej kapitule urszulanki wydał o nich następujące świadectwo: "Widzimy je przybyłe ze wszystkich stref klimatycznych, różnych ras, języków, charakterów i różnego ubioru, a przecież wszystkie są "jedno duchem"... Ta jedność ducha jest z pewnością łaską, którą św. Aniela wyprasza dla swojego zakonu".
Z tej jedności urszulanki zdały sobie sprawę już wcześniej, w okresie nawiązywania kontaktów między autonomicznymi domami w związku ze staraniami o uznanie kultu ich Założycielki. Wynikiem był wydany w 1768 r. dekret papieski przyznający Anieli tytuł błogosławionej, a następnie jej uroczysta kanonizacja w 1807 r. w Rzymie.
Około 2400 urszulanek unii rzymskiej pracuje dziś w 37 krajach, na wszystkich z wyjątkiem Antarktydy, kontynentach. Dom generalny tego międzynarodowego instytutu jest w Rzymie, skąd kieruje się pracami zakonu z troską o zachowanie charyzmatu jedności przy całym szacunku dla różnorodności kultury, rasy i narodowości.
Oprac. Urszula Borkowska OSU
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Szukajcie najpierw Królestwa Bożego.
św. Aniela Merici
