Ewangelia tej niedzieli zaczyna się od zachwytu uczniów nad pięknem świątyni, a przechodzi w słowa Jezusa o jej upadku. Nie chodzi jednak o zapowiedź katastrofy, lecz o sposób patrzenia na czas. Właśnie dlatego w greckim oryginale pojawia się słowo kairos, czas szczególny, wypełniony znaczeniem, a nie zwykła chronologia. To czas, który domaga się decyzji, wierności i czujności. Kairos odpowiada temu, co w hebrajskiej mentalności określano słowem ʿēt (עֵת), „czas właściwy”, moment naznaczony obecnością Boga. Już sam język Ewangelii podpowiada więc, że Jezus nie mówi o przyszłości mierzonej datami, ale o przestrzeni duchowej, w której człowiek spotyka Boga, przechodzi próbę i dojrzewa w wierności.