Kraków
ul. Starowiślna 9
31-038 Kraków
tel. (012) 422-99-14
krakow@osu.pl
Dom Studiów dla sióstr: (012) 429-41-20
Infirmeria: (012) 423-38-21
Archidiecezja krakowska
Województwo małopolskie
Studium dla Sióstr Zakonnych
|
|
Akademik Sióstr Urszulanek
Akademik dla studentek |
|
Szkoła podstawowa
Szkoła Podstawowa Nr 159 |
|
Przedszkole
Przedszkole nr 42 Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej |
Urszulanki usunięte przez zarządzenia Bismarcka w ramach „Kulturkampfu” musiały przenieść się w 1875 r. z Poznania do Krakowa. Mimo trudności ze strony władz austriackich 1 września tegoż roku otworzyły w domu przy ul. Starowiślnej szkołę pensjonatową, przekształconą w 1910 r. w nowoczesne gimnazjum. W 1905 r. otworzyły pierwszą w Krakowie bursę dla studentek uniwersytetu. Po I wojnie światowej urszulanki polskie dla lepszego wypełniania misji wychowawczo-nauczającej, postanowiły w 1919 r. zawiązać unię klasztorów dotąd autonomicznych. Klasztor krakowski stał się wówczas siedzibą zarządu generalnego Unii Urszulanek Polskich.
W okresie międzywojennym siostry prowadziły szkołę podstawową, gimnazjum i liceum. Redagowały dwa pisma: dla dzieci Mały Światek i dla młodzieży Dziś i Jutro. Szybko rozwijająca się szkoła wymagała stałej rozbudowy i unowocześniania pomieszczeń. W 1931 dokonano poświęcenia dużego, nowoczesnego gmachu. Budynek został dodany do tych, które siostry zbudowały w XIX w.
W czasie okupacji, chociaż Niemcy nakazali zlikwidowanie szkoły średniej, siostry prowadziły nadal szkołę podstawową i zdołały otworzyć przedszkole. Klasztor udzielił schronienia ok. 70 siostrom wydalonym przez Niemców z terenów północnych i zachodnich okupowanej Polski. Uzyskały też zezwolenie na prowadzenie kursów gospodarczych, które stanowiły dobrą przykrywkę dla intensywnie prowadzonego tajnego nauczania. Wiele sióstr włączyło się w prace charytatywne prowadzone przez Obywatelski Komitet Pomocy, na którego czele stał Kardynał Adam Stefan Sapieha. W różnych miejscach miasta prowadziły kuchnie i domy dla wysiedlonych.
Po wojnie natychmiast przystąpiły do pracy szkolnej. Napływ uczennic był tak wielki, że nie można było przyjąć wszystkich zgłaszających się. Ale już od 1948 r. rozpoczął się proces likwidacji prowadzonych dzieł. W 1953 r. odbyła się ostatnia matura. W 1961 r. upaństwowiono przedszkole, zarekwirowano też większą część gmachów szkolnych, przeznaczając je na państwową bursę akademicką oraz oddając Wyższej Szkole Teatralnej i Muzycznej.
Siostry jednak nie zrezygnowały z działalności pedagogicznej. W 1950 r. powołały na swoim bardzo okrojonym terenie Diecezjalny Instytut Katechetyczny, a w 1951 r. Międzyzakonny Wyższy Instytut Katechetyczny. Oba kształciły katechetki. Drugi z nich został w 1971 r. afiliowany do Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie - zachowując swoją autonomię, zaś w 1993 r. została zawarta nowa umowa między Wydziałem Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej a MWIK. Jednocześnie siostry włączyły się praktycznie w dzieło katechezy, udostępniając na nią kaplicę klasztoru lub wyjeżdżając do pobliskich parafii np. do Nowej Huty.
Zmiany polityczne w Polsce pozwoliły wrócić do zlikwidowanych przez komunistów dzieł.: na odzyskanym terenie otworzyły siostry w 1991 r. przedszkole, a w 1994 r. - szkołę podstawową, liczącą dzisiaj ponad 280 dzieci. Po wyprowadzeniu się Akademii Muzycznej, wróciły do klasztoru studentki.
W klasztorze krakowskim znajdują się także dwie odrębne wspólnoty: Dom Studiów, w którym przebywają siostry juniorystki w okresie formacji przed złożeniem ślubów wieczystych. Studiują one w MWIK lub w innych uczelniach Krakowa. Część domu krakowskiego zajmuje Infirmeria Prowincjalna dla starszych i chorych sióstr z prowincji polskiej.
Oprac. Urszula Borkowska OSU (dane z roku 2005)
Pierwsza Niedziela Adwentu zaprasza nas do czuwania – uważnego, pełnego nadziei oczekiwania na przyjście Pana. W dzisiejszej Ewangelii ( Łk 21, 25-28. 34-36 ) Jezus mówi o znakach, które poprzedzą Jego powrót: o poruszeniu nieba i ziemi, o trwodze ogarniającej narody. Ale te znaki nie mają nas przytłoczyć. Dla wierzących są przypomnieniem, że Pan jest blisko – że nadchodzi Ten, który przynosi zbawienie.
Patrz na Syna Bożego
jakby dla ciebie samej przyszedł na świat.
Jest twój, jest twoim wszystkim,
jest twoją jedyną Miłością.
św. Maria od Wcielenia