Rzym, 11.02.2023

Kochane nasze Siostry!

Kilka dni temu zakończyłyśmy nasze 30-dniowe rekolekcje, które odprawiałyśmy w dniach 07.01 - 07.02  w Nemi, małym miasteczku w prowincji Rzym, ponad 30 kilometrów od miasta, na „Wzgórzach Albańskich” nad jeziorem Nemi. Mieści się tam centrum rekolekcyjne Centro Ad Gentes prowadzone przez księży werbistów.

Naszymi prowadzącymi byli s. Susan OSU (instruktorka probacji) oraz o. Gero SJ, który przyleciał do nas z Anglii. Jak wyglądają takie rekolekcje siostry z pewnością wiedzą, bo każda z nas je przeszła, jeśli nie raz to dwa razy. Jednak doświadczenie indywidualnego prowadzenia, dodatkowo w obcym języku do łatwych nie należało. Pan Bóg oczywiście sobie poradził, bo zna każdy język i z każdą z nas „kontaktował” się w jej własnym „narzeczu”. Z pewnością będzie to niezapomniany czas, gdy wsłuchane w podpowiedzi Ducha Świętego starałyśmy się kroczyć ścieżkami, które święty Ignacy kilka wieków temu wyznaczył. Rekolekcje rozpoczęłyśmy tak naprawdę w Rzymie, gdy odwiedziłyśmy Ignacego w jego własnym domu. Tam też uczestniczyłyśmy w Eucharystii, w malutkiej kaplicy, miejscu, gdzie święty odszedł do swojego Mistrza Jezusa Chrystusa, którego tak umiłował.

Atmosfera ciszy podczas rekolekcji i piękny krajobraz były wspaniałą scenerią do przeżycia świętego i ubogacającego czasu łaski. Dom otoczony parkiem – lasem, dawał sposobność spacerów i modlitwy na świeżym powietrzu. Dla tych, które potrzebowały więcej ruchu możliwości było wiele. Po bardzo stromej drodze można było zejść do „centrum”, by potem wdrapać się na trasę prowadzącą do jeziora. Znowu stromo w dół, kontemplacja pięknej przyrody i Bożego stworzenia w praktyce i ponowna wspinaczka, by wrócić do ośrodka. Te, które się zdecydowały na ten „wyskok” z pewnością tego nie żałują.

Drogie nasze Siostry, nie piszemy tego tylko po to, by poopowiadać Wam, co znajduje się w Nemi, ale jeszcze raz bardzo serdecznie podziękować za Waszą pamięć i modlitwę. Już przed rekolekcjami miałyśmy informacje, że bardzo nas wspieracie, a modlitewny szturm do nieba, czułyśmy podczas tego świętego czasu, czego dowodem jest to, że każda dobrnęła szczęśliwie do końca i ufajmy, że owoce będą równie piękne jak tamtejsze widoki, wschody i zachody słońca. Możemy odwdzięczyć się modlitwą, co też czyniłyśmy podczas rekolekcji i wciąż będziemy pamiętać. Ufamy, że z wzajemnością.

Zdjęcia mogą oddać jedynie cząstkę zewnętrznej rzeczywistości, ale dzielimy się tą cząstką dla uradowania oka i zobrazowania tego, co starałyśmy się opisać. A gdyby któraś szukała miejsca na najbliższe rekolekcje, to miejscówkę polecamy!

Jeszcze raz serdeczne, siostrzane Bóg zapłać!

s. Joanna, s. Tania, s Agata