Ziemia Święta – cel wielu pielgrzymów, miejsce szczególnej obecności Boga. Dla św. Anieli Merici ta pielgrzymka stała się doświadczeniem wyjątkowym i wymagającym. W momencie przybycia do Jerozolimy straciła wzrok. To, co dla wielu byłoby powodem do rezygnacji, dla niej stało się okazją do jeszcze głębszego zawierzenia Bogu.
Nie widząc fizycznie, Aniela zaczęła widzieć wnętrzem. Tam, gdzie inne oczy się zamykały, jej wewnętrzne spojrzenie ogarniało jeszcze więcej. W tej trudnej sytuacji objawiła się jej niezłomna ufność, ale także wytrwałość – nie zrezygnowała z drogi, nie zawróciła, nie poddała się zniechęceniu. Kontynuowała pielgrzymkę, prowadzona światłem wiary i nadziei.
Ziemia Święta staje się więc dla nas symbolem nie tylko świętości, ale też codziennego zmagania, które może stać się miejscem łaski. Św. Aniela przypomina, że nie zawsze wszystko musimy widzieć jasno, by iść naprzód – czasem wystarczy, że widzimy sercem i wytrwale, krok po kroku podążamy w naszej pielgrzymce życia.
Zapraszamy Cię w tym roku jubileuszowym, ROKU NADZIEI do wspólnego duchowego pielgrzymowania ze św. Anielą i z urszulankami.
Niech historia naszej Założycielki inspiruje nas wszystkich do wytrwałości i zawierzenia Bogu w każdej życiowej próbie!
4. Pielgrzymowanie nadziei ze św. Anielą Merici – przystanek czwarty: Ziemia Święta
Ewangelia tej niedzieli (J 21,1–19) przenosi nas nad Jezioro Tyberiadzkie, znane też jako Genezaret albo Galilejskie. Właśnie tam Jezus ukazuje się swoim uczniom po zmartwychwstaniu – po raz trzeci. Wydarzenia nad tym jeziorem mają ogromne znaczenie w historii zbawienia. To tam Jezus powołuje pierwszych uczniów, naucza z łodzi, ucisza burzę, rozmnaża chleb i chodzi po wodzie. Teraz, po swoim zwycięstwie nad śmiercią, wraca tam – do początku ich historii – by odnowić powołanie Piotra i całej wspólnoty.
Dusza czuje się wezwana
podążać jedynie tą drogą,
którą jej wyznacza Ten,
za którym tak żarliwie tęskni.
św. Maria od Wcielenia
