Od dłuższego czasu media donoszą o dramatycznej sytuacji mieszkańców ogarniętej poważnym kryzysem Wenezueli. W rankingu ubóstwa – jak podano - kraj ten znajduje się na pierwszym miejscu. W ostatnim czasie w Wenezueli zabrakło hostii, gdyż brakuje tam mąki, koniecznej do wyrobu opłatków. Z pomocą pospieszył Kościół katolicki w Kolumbii, który podarował 250 tysięcy hostii księżom z Wenezueli. Do ich przekazania doszło na moście Simona Bolivara łączącym oba kraje.

W Wenezueli pracują urszulanki należące do Prowincji Karaibskiej naszego Instytutu, w skład której wchodzą trzy kraje: Barbados, Guyana i Wenezuela. Wśród sióstr jest również Polka, s. Bogusława Kalinowska. Siostry dzielą się wiadomościami z ostatnich miesięcy.

Wiadomości z Caracas - Marzec 2018

Od czasu naszego ostatniego spotkania w Guyanie, przed dwoma miesiącami, warunki życia w Wenezueli znowu się pogorszyły. Po raz kolejny przez miesiąc nie było wody i musiałyśmy ją kupować prawie codziennie z beczkowozów, aby szkoła miała wystarczającą ilość wody. Ku naszej uldze woda pojawiła się tuż przed karnawałem.

Potem były kolejne nieudane rozmowy w Dominikanie, gdzie rząd i opozycja nie mogły się porozumieć, co do warunków, jakie są potrzebne, aby odbyły się wolne i sprawiedliwe wybory. Rząd pomimo sprzeciwów ogłosił przyspieszone wybory na 22 kwietnia, których wyniki są już i tak przesądzone. Członkowie opozycji, którzy nie zostali wykluczeni z uczestnictwa lub uwięzieni czy wyrzuceni z kraju, bojkotują wybory organizowane w sposób nielegalny. Wygląda na to, że wchodzimy do kolejnego tunelu bez światła na końcu. Piętnaście sąsiadujących z nami krajów oświadczyło, że nie będą uznawać kolejnego „wybranego" rządu w Wenezueli.

Zastanawiacie się pewno, jak sobie radzimy w Merici? Same czasami się nad tym zastanawiamy! W styczniu podwyższyliśmy opłaty o 300%, aby dać nauczycielom odpowiednie podwyżki. Odkąd wielu ludzi przelicza wszystko według wartości dolara, my musimy przeliczać wszystko na miliony, już nie tysiące. Chociaż kurs wymiany bolivara na dolara spadł trochę, nadal jest to jednak ponad 200,000 do jednego. (Tak, dwieście tysięcy!) Na szczęście możemy używać kart kredytowych w sklepach spożywczych, ponieważ tygodniowo potrzebujemy ponad milion na tydzień na zakup warzyw i owoców, nie mówiąc o mięsie czy rybach, mleku, cukrze, mące, makaronie, ryżu czy kaszach, jajkach i oleju. Dzięki hojności naszych sióstr, innych przyjaciół i dobroczyńców mamy wystarczające zapasy tych rzeczy w spiżarni.

Największym zmartwieniem jest dla nas nasza szkoła partnerska, Corazon de Maria w Barrio w Campo Rico, Petare. Oni także cierpią z powodu braku wody i elektryczności, co może spowodować zamknięcie szkoły na parę dni. Ale zdecydowanie większym naszym  zmartwieniem jest wyżywienie dzieci, niektóre z nich nie przychodzą do szkoły z powodu braku żywności, a te, które przychodzą są bliskie omdlenia. Wielu Wenezuelczyków z powodu braku pożywienia straciło średnio 9 kg na wadze; niektórzy szukają jedzenia w śmietnikach, a wielu umiera z braku lekarstw i opieki zdrowotnej. Ktoś zauważył, że zasadnicza różnica polega na tym, że wcześniej widziano pojedyncze osoby przeszukujące śmieci, teraz są to już całe rodziny. Wciąż jednak są dobrzy Samarytanie, którzy przygotowują świeże kanapki i kładą je na koszach, a niektóre restauracje pokują resztki jedzenia i wystawiają je dla ludzi z zewnątrz.

Na naszym pierwszym spotkaniu duszpasterskim, rozmawiałyśmy o działaniach na rzecz powołań i postanowiłyśmy, że Święta Aniela wyruszy na pielgrzymkę do wszystkich domów w Primaria, aby ludzie modlili się o pokój i powołania. Każda klasa przygotowała plan i Aniela - zgodnie z nim - wyruszyła natychmiast po jej święcie do rodzin, w każdej z nich przebywała przez dwa dni. Będziemy to później kontynuować w Bach. Potem miałyśmy kilka okazji, by przybliżać ludziom tematykę powołania. 2 lutego grupa młodzieżowa zaprosiła nas do podzielenia się historiami naszego życia i powołania, to samo uczyniła grupa w Bach. Oba spotkania były udane, młodzież zadawała ciekawe pytania.

Siostra Bogusława towarzyszyła grupie młodzieży V roku podczas ich końcowych, 3 dniowych rekolekcji i stwierdziła, że było to jej najlepsze doświadczenie na przestrzeni 4 lat. Siostra Alba kontynuuje swoją misję w Campo Rico, podczas której 'zupa solidarności' stała się regularnym wydarzeniem. Podjęłyśmy też pewne decyzje dotyczące pogłębiania naszej wiary i wspólnej modlitwy oraz  ożywienia wspólnoty i zaczęłyśmy już je  wdrażać w życie.

Zamiast zdjęcia wysyłamy Wam cytat z Listu do Filipian 4, 19-20: A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków! Amen.  

Film stacji BBC obrazujący sytuację ekonomiczną w Wenezueli:

s. Brenda Ferreira OSU