Gdy współcześni faraonowie prześcigają się w dokonywaniu cudów, mających przyciągnąć naszą uwagę i zagarnąć w niewolę, Bóg nie przestaje „mówić do nas przez Syna” (por. Hbr 1,1). Czyni to przez znaki, które stawia przed nasze oczy: żłób – krzyż – ołtarz! W nich objawia swoją istotę… Istotę Boga, który w Synu „uniżył samego siebie, ogołocił… stał się posłusznym aż do śmierci krzyżowej…” (por. Flp 2, 5-11), by dokonać największego z cudów – zmartwychwstania!
Niech blask Jego zmartwychwstania przyćmi bożki współczesnego świata i na stałe zwiąże nas z Tym, który ma moc przywrócić nam ŻYCIE i uczynić szczęśliwymi !
Radosnego świętowania Tajemnicy naszego Odkupienia!
Siostry Urszulanki UR
W Starym Testamencie, winnicą Pana był dom Izraela. Bóg, w szczególny sposób, związał się z tym narodem Przymierzem Miłości, czuwał, otaczał opieką doglądał i troszczył się o ten wyjątkowy krzew. Przez wieki uczył sprawiedliwości - serdecznej relacji z Bogiem i bliźnimi zwłaszcza ubogimi i bezbronnymi. Pan cierpliwie oczekiwał na dobry zbiór i wytrawne wino. Oczekiwania Boga nie spełniły się. Spotkał go bolesny zawód. Umiłowany lud zawiódł swojego Pana.
Patrz na Syna Bożego
jakby dla ciebie samej przyszedł na świat.
Jest twój, jest twoim wszystkim,
jest twoją jedyną Miłością.
św. Maria od Wcielenia
