logo

2020-03-29 V Niedziela Wielkiego Postu

V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU - A J 11, 1-45

     
           
                                                                     

Panie, gdybyś tu był...

Dzisiejsza Ewangelia opisuje wyjątkowy moment z życia Jezusa odsłaniający w pełni Jego człowieczeństwo, a także bóstwo.  

Grób Łazarza jest miejscem największego cudu Jezusa, który świadczy o  władzy Boga nawet nad śmiercią. Chrystus  jest zmartwychwstaniem i życiem.

Przy grobie Łazarza, Jezus wzruszył się i zapłakał. Syn Boży bardzo głęboko przeżywał  śmierć swojego oddanego przyjaciela oraz cierpienia Marty i Marii po stracie brata. W Betanii objawia swoje prawdziwe człowieczeństwo. Jest bliski, czuły, współczujący. W ten sposób objawia czułe Oblicze Ojca.

Bóg, który płacze nad śmiercią przyjaciela, jest również z nami, jest w naszych obawach, troskach, niepokoju, cierpieniach. Kocha nas po ludzku. Kocha wszystkich ludzi.    

Jezus przyszedł wskrzeszać nas do nowego życia. Jest Słowem Boga. Do każdego z nas mówi: Kto we Mnie wierzy, to  choćby umarł, żyć będzie. W Chrystusie jest życie, a życie jest światłością ludzi, której nie ogarniają ciemności ( por J 1,4). Jezus, jest życiem, jest darem Ojca dla świata. Jest to życie wieczne ofiarowane  tym, którzy uwierzyli w Syna Bożego. Jest to życie, które nie uwalnia od śmierci fizycznej, lecz przemienia ludzkie bytowanie. 

Ci, którzy żyli zgodnie z wolą Boga, zmartwychwstaną do nowego życia. Jezus powiedział: Kto słucha słowa Mojego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia.( por. J, 5,24).

Innym aspektem dzisiejszej Ewangelii jest wartości przyjaźni. W swoim ziemskim życiu Jezus miał również przyjaciół bardzo oddanych i wiernych. Wśród nich wymienić trzeba Łazarza i jego siostry Martę i Marię. W ich domu  doświadczał  ciepła rodzinnego,  przeżywał chwile radości, pokoju i serdecznej troski.

Niech nasze ludzkie serca przemienią się w duchową Betanię, gdzie Jezus poczuje się jak w domu, gdzie może odpoczywać w atmosferze miłości i prawdziwej przyjaźni.

Prawdziwa przyjaźń z Jezusem jest zawsze głęboka, szczera, wierna , chroni od zła, wyzwala z egoizmu, lęku i uzależnień . Przyjaźń z Jezusem prowadzi we właściwym kierunku - do Ojca Niebieskiego.

     

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

Tym więcej jest trudu i niebezpieczeństw,
im większej wartości jest przedsięwzięcie.

św. Aniela Merici