logo

III Niedziela Zwykła

III NIEDZIELA ZWYKŁA  A Mt 4, 12-23

     
           
                                                                     

Lud, który był pogrążony w ciemności, ujrzał wielkie światło.

Jezus rozpoczyna swoją zbawczą działalność w Galilei zamieszkałej także przez pogan (zob. Mt 4,15). Zaczyna swoją misję od nauczanie, wzywania do nawrócenia i powołania pierwszych uczniów.

Ciemności ludu, galilejskiego, o których wspomina Ewangelia dotyczą liberalizm moralnego, stylu życia przejawiającego się w relacjach z poganami, w mieszanych małżeństwach, poprzez liczne ośrodki kultu pogańskiego oraz  obecność wielu cudzoziemców w Galilei.

Mroczna kraina ciemności – to ludzie pozbawieni opieki, chorzy, odrzuceni oraz ci, którzy znajdowali się w mocy złego.

Lud pogrążony w ciemności ujrzał wielkie światło. Jest nim Mesjasz, Jezus Chrystus, który idzie do  pokoleń najbardziej zagrożonych, idzie szukać zagubionych, niesie im światło swojej nauki, dobrą nowinę, swoją miłość i miłosierdzie. Wielkie światło – to Syn Boży pełen Ducha i mocy, który uzdrawia, ocala, pomaga, ratuje, uwalnia od złego

Zasadnicza treść nauczania Jezusa zawiera się w wezwaniu : Nawróćcie się, bo nadchodzi już królestwo niebieskie ( Mt 4,17). Królestwo niebieskie jest tym samym, co królestwo Boże. Żydzi nie wymawiali słowa Bóg, zastępowali je  zwrotem Niebo lub Chwała.

Królestwo niebieskie, o którym jest mowa, nie oznacza miejsca, gdzie panuje Bóg. Jest raczej  zbawczym działaniem Boga jako Króla. Gdy Jezus mówi, że nadchodzi królestwo niebieskie znaczy to, że przychodzi do nas zbawienie.

Odpowiedzią na dar zbawienia, powinno być nawrócenie - powrót do  Boga.

Nawrócenie jest przemianą serca dokonującą się z łaską Bożą. To zmiana stylu życia dzięki działaniu Ducha Świętego w nas. Nawrócenie jest wejściem w głęboką, bliską, serdeczną  relację z Bogiem. Dla tego, który się nawrócił, Jezus staje się Panem – dawcą nowego życia.

Nawrócenie nie jest jednorazowym aktem lecz codziennym stylem życia. Jest odwracaniem się od ciemności i zwrotem w stronę światła – do Chrystusa.

 

Każdego dnia potrzebujemy nawrócenia,
ponieważ stale nas coś oddala od Boga.
Gdy się nawracamy – królestwo Boże jest blisko nas.

ks. Jan Twardowski

                                                                

s. Boguchwała Kuras OSU

więcej rozważań »

IV Niedziela Wielkanocna

Dobry pasterz jest dla swoich owiec kochającym bratem i prawdziwym, wiernym przyjacielem. Zna każdą owcę, one go też znają i idą za jego głosem. Miedzy dobrym pasterzem a jego stadem nawiązuje się serdeczna, bliska, ciepła, przyjacielska relacja. Prawdziwy pasterz zawsze ma czas i jest do dyspozycji swojego stada we dnie i w nocy. Dobry pasterz nigdy nie zawodzi.

Na dziś

W duchowej radości
przejdźmy przez to nasze krótkie życie.

św. Aniela Merici