logo

I Niedziela Adwentu

I NIEDZIELA ADWENTU  Mk 13,33-37

   

 

       CZUWAJCIE                                   

Słowo  Adwent  oznacza: oczekiwanie, przybycie, obecność. W czasach starożytnych dotyczyło przybycie  urzędnika, dostojnika, króla czy cesarza do jakiejś prowincji. W pogańskim języku religijnym termin ten stosowano do objawiającego się  bóstwa. Natomiast chrześcijanie zastosowali słowo ADWENT do okresy liturgicznego oczekiwania na przyjście Chrystusa  Króla i Boga.

Jezus przychodzi i nawiedza swój lud. Jest stale obecny wśród nas. Czeka na nas w Eucharystii, w Ewangelii, w naszych bliźnich oraz w różnych sytuacjach życiowych.

W sposób widzialny, w pełni i w majestacie  przybędzie powtórnie  przy końcu czasów - w Paruzji. Dlatego trzeba czuwać i  przygotowywać się podczas ziemskiego życia na tak ważne wydarzenie , które zadecyduje o naszym wiecznym przeznaczeniu.  

Najlepszym przygotowaniem na przyjście Pana jest odpowiedzialne przeżywanie każdego dnia wśród ludzi okazując im życzliwość, miłość, współczucie, pomoc, zrozumienie i przebaczenie.  

Ważnym elementem naszego życia jest również, a może przede wszystkim, spotkanie z Bogiem na modlitwie, świadomość Jego aktywnej obecności przenikającej każdą chwilę kolejnego dnia.

Czuwanie to także rozpoznawanie Boga w każdej sytuacji oraz  odpowiedź człowieka na Jego oczekiwania poprzez miłość do drugiego człowieka i akceptację doświadczeń  każdego dnia.

Nasze ziemskie życie jest przygotowaniem na szczęśliwą wieczność.

Pan, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia, zostawił swój dom i wyjechał. Powierzył swoim sługom staranie i troskę o ten dom. Chciał, aby byli gotowi i czuwali aż do jego powrotu z podróży.

Domem, który Pan powierzył naszej trosce i naszemu staraniu jest Kościół -  dom Boży, cały świat, rzeczywistość, w której żyjemy , poruszamy się i jesteśmy. 

Domem Bożym i moim domem, jest też moje serce, moja  dusza, moje życie, uzdolnienia oraz inne możliwości. Dlatego trzeba   odpowiedzialnie dbać o swój dom i przygotować go  na przyjście Pana. 

 

 Czujność jest okiem serca otwartym na Pana,
aby dostrzec Go gdy nadchodzi.

Silvano Fausti                 

 


 

                                                               

s. Boguchwała Kuras OSU

 

więcej rozważań »

V Niedziela Wielkanocna

W Starym Testamencie, winnicą Pana był dom Izraela. Bóg, w szczególny sposób, związał się z tym narodem Przymierzem Miłości, czuwał, otaczał opieką doglądał i troszczył się o ten wyjątkowy krzew. Przez wieki uczył sprawiedliwości - serdecznej relacji z Bogiem i bliźnimi zwłaszcza ubogimi i bezbronnymi. Pan cierpliwie oczekiwał na dobry zbiór i wytrawne wino. Oczekiwania Boga nie spełniły się. Spotkał go bolesny zawód. Umiłowany lud zawiódł  swojego Pana.

Na dziś

Nie wystarczy bowiem coś zacząć,
jeśli zabraknie wytrwałości.

św. Aniela Merici